Obowiązki fundacji w związku z obowiązującą ustawą z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2018 r. poz. 723 z późn. zm.)
Zmieniony został zakres podmiotowy instytucji obowiązanych objętych przepisami prawa.
Według art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy, instytucją obowiązaną jest m.in. fundacja ustanowiona na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 2016 r. poz. 40, z 2017 r. poz. 1909 oraz 2018 r. poz. 723), w zakresie, w jakim przyjmuje lub dokonuje płatności w gotówce o wartości równej lub przekraczającej równowartość 10.000 euro, zarówno gdy płatność jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, jak też kilka operacji, które wydają się ze sobą powiązane.
Oznacza to, że w chwili przyjęcia lub dokonania płatności w gotówce kwoty powyżej 10.000 euro, fundacja staje się automatycznie instytucją obowiązaną, w stosunku do klienta, od którego przyjęła gotówkę lub dokonała płatności w gotówce zarówno w ramach nawiązanych relacji gospodarczych lub w ramach transakcji okazjonalnej.
W przypadku spełnienia powyższych przesłanek (o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy) fundacja staje się instytucją obowiązaną i w takim zakresie powinna realizować obowiązki wynikające z przepisów ustawy.
Osoby odpowiedzialne
Ustawa obliguje instytucje obowiązane do wyznaczenia kadry kierowniczej wyższego szczebla odpowiedzialnej za wykonanie obowiązków określonych w ustawie (zapewnienie zgodności działalności instytucji obowiązanej oraz przekazywanie zawiadomień do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej).
W przypadku fundacji, w której działa Zarząd lub inny organ zarządzający, wyznacza się spośród członków tego organu osobę odpowiedzialna za wdrażanie obowiązków określonych w ustawie.
W przypadku fundacji prowadzących działalność jednoosobowo, osobą odpowiedzialną zarówno za wykonywanie jak i wdrażanie obowiązków określonych w ustawie jest osoba wykonująca tę działalność.
Ocena ryzyka
Fundacje prowadzą działania dotyczące identyfikacji i oceny ryzyka związanego z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, odnoszące się do jej działalności z uwzględnieniem czynników ryzyka dotyczących: klientów, państw lub obszarów geograficznych, transakcji lub kanałów ich dostaw.
Działania te powinny być proporcjonalne do charakteru i wielkości fundacji i stowarzyszenia
Rozpoznanie i ocena ryzyka klienta
Fundacje rozpoznają ryzyko prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, związane ze stosunkami gospodarczymi lub z transakcja okazjonalną oraz oceniają poziom rozpoznanego ryzyka.
Rozpoznanie i ocena ryzyka następuje z uwzględnieniem w szczególności: rodzaju klienta; obszaru geograficznego; przeznaczeniem rachunku; rodzaju produktów, usług i sposobów ich dystrybucji; poziomu wartości majątkowych deponowanych przez klienta lub wartości przeprowadzonych transakcji; celu, regularności lub czasu trwania stosunków gospodarczych.
Stosowanie środków bezpieczeństwa finansowego
Środki bezpieczeństwa finansowego fundacje stosują w następujących przypadkach:
- nawiązania stosunków gospodarczych,
- przeprowadzania transakcji okazjonalnej (transakcja, która nie jest przeprowadzana w ramach stosunków gospodarczych),
- o równowartości 15 000 euro lub większej, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, czy kilka operacji, które wydają się ze sobą powiązane, lub
- podejrzenia prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu;
- wątpliwości co do prawdziwości lub kompletności dotychczas uzyskanych danych identyfikacyjnych klienta.
Wewnętrzna procedura
Zgodnie z postanowieniami art. 50 i 51 ustawy fundacje wprowadzają wewnętrzne procedury w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finasowaniu terroryzmu z uwzględnieniem charakteru, rodzaju i rozmiaru prowadzonej działalności.
Szkolenia
W związku z wejściem w życie w dniu 13 lipca 2018 r. nowej ustawy, która w istotny sposób zmienia dotychczasowy stan prawny dotyczący przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, należy zaktualizować obowiązek szkoleniowy (o którym mowa w art. 52 niniejszej ustawy).
Wewnętrzna procedura anonimowego zgłaszania potencjalnych naruszeń
Nowa ustawa wprowadza obowiązek opracowania oraz wdrożenia wewnętrznej procedury anonimowego zgłaszania przez pracowników (lub inne osoby wykonujące czynności na rzecz fundacji), rzeczywistych lub potencjalnych naruszeń przepisów z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
Obowiązek przekazywania informacji o transferach
Zmianie uległy terminy przekazywania informacji do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej – wprowadzono raportowanie w terminie 7 dni od „zdarzenia”